Foto's Jongens C als Slideshow
Foto's via Albolio.
Na een goede week van voorbereiding was het zaterdag dan zover, de halve finale van de Asics Open voor de meiden van de MC-selectie. Deze halve finale werd gespeeld in het mooie Ommen, lekker dichtbij zodat het voor de supporters ook geen probleem kon zijn om de meiden te komen aanmoedigen.
De afgelopen week was er nog 2x getraind en werd er geoefend tegen Sudosa Dames 9. Vrijdag werden de laatste dingen nog even doorgesproken. Zaterdagochtend stonden meiden vroeg op, rond 08.00 uur was het vertrek richting Ommen gepland. Daar aangekomen konden de meiden nog even kletsen, iets eten en omkleden. Rond half 10 werd de warming-up gestart en merkte je aan de meiden dat de spanning echt toe begon te slaan. Gespannen koppies in het veld en aan de kant.
Onze eerste tegenstander kwam uit Denekamp (Devoko). Het was een team met 2 goede aanvalsters en het was zaak om die meiden uit het spel te houden. De coaches kozen voor de volgende meiden: Sarah, Maartje, Anke, Sanne, Diona, Reslin en natuurlijk onze super stofzuiger Iris als Libero. Sudosa moest even wakker worden en stond al heel snel 1-8 achter. Veel spanning zorgde ervoor dat de meiden niet vrijuit konden spelen. Het was Anke die als eerste de spanning er af gooide en ons daarna met een mooie serie opslagen weer terug bracht in de set. Deze 1e set ging verder gelijk op, het was uiteindelijk Devoko die met 27-25 deze set naar zich toetrok.
In de 2e set was Sudosa gewoon de betere ploeg. De passing lag goed en hierdoor konden de beide spelverdeelsters de ballen netjes verdelen naar de aanvalsters die er op hun beurt wel raad mee wisten. Met 25-14 ging de 2e set naar Sudosa en dit was een belangrijke set bleek later.
In de 2e wedstrijd speelden we tegen Stânfries uit IJlst. Een ploeg met weinig aanvallend vermogen en passend niet al te sterk. Hier maakten onze meiden dankbaar gebruik van en een snelle voorsprong was een feit. Met 25-6 werd de 1e set binnen gehaald. Tijdens deze set mocht Anouk in het veld komen voor Sanne en aan het einde van de set konden ook de andere wisselspeelsters ruiken aan de halve finales.
In de 2e set bleef Anouk staan en gingen de meiden vrolijk verder met het goede spel. Ook nu konden de wisselspeelsters ingebracht worden en Sudosa verslapte niet eenmaal. Met 25-11 werd ook deze set gewonnen.
Zo, rust pakken en naar de stand kijken. Wanneer Set-Up ’65 gewoon won van Devoko was Sudosa al geplaatst voor de kruisfinales. Set-Up deed wat ze moesten doen en even later stonden wij tegenover deze lange meiden. Onze coaches hadden ervoor gekozen niets te zeggen tegen de meiden om ze scherp te houden voor deze pot. In de 1e set hadden de meiden weinig in te brengen tegen het goede spel van Set-Up. Onze passing lag niet goed en hierdoor was het lastig spelen. Kirsten kwam Diona vervangen en deed dit naar behoren. Toch wist Set-Up de 1e set te pakken met 25-16.
In de 2e set bleef Kirsten staan en de meiden gingen ineens vrijuit spelen. Set-Up werd onder druk gezet en moest veel ballen gewoon inbrengen. Onze meiden wisten er wel raad mee en namen een kleine voorsprong. Het was deze wedstrijd vooral Reslin die ver boven zichzelf uitsteeg. Nadat ze in de eerste set een paar kill-blocks had gemaakt, beukte ze de 2e set de ene bal na de andere bij de tegenstander op de grond. Bij 24-22 stokte onze aanval even en door een paar kleine foutjes kwam Set-Up langszij. Een knullige bal tussen de blokkering door bracht een 24-26 op het bord en dus een 0-2 verlies. De meiden natuurlijk balen.
Coach Koos stuurde de meiden naar een stil plekje om even na te praten. Napraten? Nee, is het over? Dat kan niet! Coach Koos vroeg de meiden naar onze doelstelling. De meiden gaven aan dat dit was het behalen van de kruisfinale. Toen coach Koos daarop zei: “gefeliciteerd meiden”, brak er een gegil los van jewelste en kwamen bij veel meiden de emoties los. Het doel was bereikt, het spelen van de kruisfinale.
Goed, iedereen moest natuurlijk even bijkomen. Snel was duidelijk dat VC Sneek onze tegenstander zou zijn in deze beslissende wedstrijd en zij hadden een goed team meegenomen naar Ommen. Veel lengte en slagkracht en een uitstekende serve. Maar goed, niets is onmogelijk.
De meiden gingen het veld in met maar één opdracht: genieten en lekker spelen. Sneek was deze 1e set duidelijk beter. Hun servedruk was zo hoog dat onze passing daar veel moeite mee had. Onze meiden deden er alles aan om de bal in het spel te houden, maar daarna was het vaak Sneek die de bal hard binnensloeg. De 1e set eindigde dan ook in een verdiende 25-9 voor Sneek.
Tussen de 1e en 2e set nam Nanny Henky het woord. “meiden, wees trots op hetgeen je vandaag bereikt hebt. Je staat hier bij de laatste 16 teams van Nederland, je hebt super gespeeld. Laat zien wat je kan en zorg dat je met een opgeheven hoofd straks het veld verlaat. Geef nog één keer alles wat je in je hebt!”.
Iris V. kwam deze set Anke vervangen die teveel last had van haar knie. De meiden gaven nog één keer alles maar ook in deze set bleek Sneek gewoon veel te sterk. Met 25-11 ging de 2e set naar de meiden uit Friesland en plaatsten zij zich samen met Set-Up ’65 voor de landelijke finale op zaterdag 14 mei.
Daar sta je dan als coach tussen 12 balende meiden. Ondanks dit verlies werd dankbaar het applaus van al onze supporters in ontvangst genomen. Coach Koos nam nog één keer het woord: “het was een lange en vermoeiende dag. Vermoeiend voor de meiden in het veld, vermoeiend voor de meiden die weinig tot spelen zijn toegekomen. Wel super dat deze meiden tot het laatst toe zijn blijven aanmoedigen. Als trainer ben ik trots op jullie en op dat wat we het afgelopen seizoen bereikt hebben samen. En wees trots op jezelf, hoe lastig dat nu ook even is! Wees trots op je team, je hebt het toch met elkaar geflikt! Straks wil ik dat jullie met opgeheven hoofd uit de kleedkamer komen met een lach op je gezicht!”
En dat laatste deden de meiden gelukkig. Reslin vertrok snel weer naar de familie in Enter en de rest ging in colonne naar de Mac te Hoogeveen waar natuurlijk vele volleybalteams de dag gingen afsluiten. Even napraten met trainers van andere clubs en op zoek naar de uitslagen van onze eigen andere teams. Rond half 8 ging iedereen vanuit Hoogeveen zijn/haar eigen weg naar huis.
Ik wil namens de staf en de meiden iedereen heel erg bedanken voor deze super dag. Alle supporters die de hele dag aanwezig zijn geweest om de meiden aan te moedigen, heel erg bedankt. Scheids Albert, bedankt voor het fluiten voor ons! José en Sieb, het is fijn met jullie te mogen samenwerken. Gedrieën hebben we er alles aan gedaan om dit te mogen bereiken. Het was een super dag die we niet snel zullen vergeten.
Als laatste natuurlijk dank aan de meiden zelf. Als trainer/coach ben ik trots op jullie. Trots op jullie persoonlijk en trots op jullie als team. Het zijn jullie die het toch maar even geflikt hebben de laatste 16 van Nederland te bereiken! Meiden: BEDANKT!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten